Het verhaal van Mehdrin: De
meesten van ons, de Pleadische Lichtstrijders kwamen zo’n 30.000 jaar geleden
op aarde aan. Wij spanden samen met de vloot van Ashtar om de Annunaki aan te
vallen. Ashtar was een Sirillische (?) vloot die van meet af aan had meegedaan
met de terror tegen de reptielen maar ook tegen andere krachten. Zij, de Ashtar
vloot was veel beter uitgerust dan de onze. Maar wij wilden graag helpen, en
konden niet langer toezien hoe de ontwikkelingen op aarde verliepen. Vanuit
lichtstralen daalden wij op aarde neer (vanuit de vloot naar de aarde) .We
hadden ruim van te voren onze “vechttechnieken” geoefend, maar als vreedzaam en
vredelievend volk konden wij eigenlijk niet voldoende uithalen. Tenminste wij
niet alleen. Later voegden ook de Andromedaanse strijdkrachten zich bij ons en
ook nog enkele andere. Het was een lichtstrijd op aarde die niet eerder was
vertoond. Na de oorlog in de hemelen, waar wij vrijwel geen deel aan hadden,
was het nu werkelijk oorlog op aarde. Een oorlog die de lichtkrachten deden
opwellen, en waarbij veel aardse prachtige steden werden vernietigd.
Wij verloren veel man
omdat de Nephilim vloot (een van de Annunaki schepen) een van onze voertuigen
in de lucht uitschakelden. De bemanningsleden, die ook bestond uit vrouwen en
jong volwassenen kwamen op de aarde neer, en konden, doordat de apparatuur stuk
was, en door het geo-magnetisch veld op de aarde, geen contact meer krijgen met
hun thuisplaneet, waardoor zij gedwongen werden op de Aarde te verblijven. Zij
raakten verspreid over de aarde en sommigen raakten wij zelfs kwijt…
Met behulp van een soort
zender hebben we de meesten kunnen terugvinden maar niet iedereen droeg zo’n
zender. De meeste van hun zochten een plek om te incarneren, maar andere zielen
bleven ronddwalen en kwamen uiteindelijk in andere plekken van het universum
terecht, dichterbij de aarde. Na steeds meer incarnaties of door hun
gehechtheid aan de aarde verloren zij gaandeweg ons natuurlijk vermogen om zeer
lange afstanden af te leggen in het universum.
Zoals het licht altijd
zegeviert, kwam uiteindelijk ook aan deze oorlog, die korter duurde dan de
“oorlog in de hemelen” relatief snel een einde. De Annunaki die nog verbleven
op aarde moesten hun tirannieke waanzin loslaten, en de macht overdragen,
waardoor er ook een einde kwam aan de slavernij van de Lemurianen op aarde. Echter,
de Pleiadische lichtstrijders, die voldoende getrained waren om te
teleporteren, kwamen hierdoor met lege handen thuis aan nadat de strijd met
succes was gestreden. Dit was werkelijk een drama, en we besloten om als volk
nooit meer deel te nemen aan een dergelijke oorlog.
Velen onder ons hebben
lang gezocht naar de achtergebleven zielen op aarde. Sommigen deden dat door
zielendelen van zichzelf naar de aarde te sturen, in de hoop dat de herkenning
voldoende zou zijn om weer tot mekaar te komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten